Waarom ik BSO-bus besturen zo leuk vind:

het verhaal van Sophie

Sophie (32) glimlacht terwijl ze de sleutel van de BSO-bus omdraait. “Het klinkt misschien simpel, maar voor mij is dit veel meer dan rijden,” zegt ze. “Elke dag breng ik kinderen naar een plek waar ze veilig kunnen spelen, leren en zichzelf ontdekken. Dat gevoel van verantwoordelijkheid en vertrouwen vind ik ontzettend waardevol.”

Een werkdag vol energie

Als BSO-bus bestuurder haalt Sophie haar kinderen op bij verschillende scholen om ze vervolgens veilig naar de kinderopvang te brengen. “Het is een soort puzzel: wie zit waar, hoe laat moet iedereen van school zijn gehaald en welke route is het veiligst?” Ze lacht. “Het vraagt concentratie en planning, maar dat maakt het juist leuk.”

Onderweg praat ze met de kinderen, luistert naar hun verhalen en zorgt ervoor dat iedereen zich veilig voelt in de bus. “Het is niet alleen rijden,” legt Sophie uit, “het is ook begeleiden, op een vriendelijke manier grenzen stellen en zorgen dat iedereen comfortabel zit.”

Waarom dit werk zo bijzonder is

Voor Sophie is het besturen van de BSO-bus een perfecte combinatie van praktische vaardigheden en menselijk contact. “Ik houd van rijden, ik geniet van het plannen van routes en ik vind het geweldig om een positieve invloed te hebben op kinderen,” zegt ze. “Elke dag is anders, geen dag is saai en je ziet direct het resultaat van wat je doet: lachende kinderen, ouders die gerustgesteld zijn, en een fijne sfeer op de bus.”

Daarnaast voelt Sophie zich trots op de verantwoordelijkheid die ze draagt. “Ouders vertrouwen mij hun kinderen toe. Dat is een groot compliment en tegelijkertijd een enorme motivatie om het goed te doen, elke rit weer.”

Een roeping voor wie van mensen houdt

Sophie besluit met een glimlach: “Ik kan me geen baan bedenken waarbij je op deze manier zo’n directe impact hebt op het dagelijks leven van kinderen én hun ouders. Het is hard werken, het vraagt aandacht en geduld, maar het geeft ook ontzettend veel voldoening. Voor mij is dit meer dan een baan, het voelt echt als een roeping.”